Hortiterapia

Hortiterapia (hortus – łac. ogród) polega na wykorzystaniu ogrodu i roślin do terapii. Zbawienne działanie natury na ludzki organizm wychwalał już Hipokrates, a podczas hortiterapii  tę starożytną mądrość się wykorzystuje. Można ją podzielić na bierną – tj. spacerowanie po ogrodzie, zieleńcu, aktywność fizyczna, doznania zmysłowe i estetyczne oraz na czynną, czyli pracę przy uprawie i pielęgnacji roślin a więc sianie, sadzenie, zbieranie owoców.

W hortiterapii koncentrujemy się na poprawie funkcjonowania narządów ruchu, funkcjonowania poznawczego, emocjonalnego, społecznego. Najczęściej zajęcia mają charakter grupowy i polegają na uprawie i pielęgnacji roślin, pokonywaniu ścieżek sensorycznych, ćwiczeniach koordynacji wzrokowo – ruchowej, terapii manualnej, na warsztatach florystycznych połączonych z muzykoterapią.

Hortiterapia bierna polega na kontemplacyjnym korzystaniu z ogrodu, spacerów, przebywaniu
w ogrodzie, doznaniach sensorycznych. Kojący widok ogrodu, upajanie się wspaniałym aromatem ziół
i kwiatów, wsłuchiwanie się w odprężające dźwięki ogrodu działa leczniczo na wiele zmysłów.

W pomieszczeniach zamkniętych, dzięki na przykład florystyce udaje się osiągnąć wszystkie założenia hortiterapeutyczne.

W dziedzinie tej koncentrujemy się na poprawie:

  • Funkcjonowania narządów ruchu
  • Funkcjonowania poznawczego
  • Funkcjonowania emocjonalnego
  • Funkcjonowania społecznego

Hortiterapia to odpowiedź na wrodzone powiązanie człowieka z naturą.

Hortiterapeuta: mgr Tatiana Górska – Jarmoluk