Dzień 1
Ćwiczenia i zabawy stymulujące zmysł dotyku
- Zabawa w wyczuwanie powierzchni, po której chodzę
Sposób realizacji: Rozkładamy chodnik o zmiennej fakturze powierzchni, a następnie zapraszamy podopiecznego na bosy spacer po chodniczku. Chcemy, aby ta zabawa służyła oswojeniu dotykowego z powierzchnią o różnej fakturze. Wykorzystane materiały mogą być to, np. folia bąbelkowa, folia malarska, szary papier, sztuczna trawa, wykładzina, futerko, po których podopieczny chodzi boso. Uczestnik może dotykać powierzchni o różnej fakturze różnymi częściami ciała (całą dłonią, opuszkami palców, grzbietem dłoni, stopą, palcami stopy...). Może również chodzić po drodze zrobionej ze swoich odbitych stóp, do których są przyklejone materiały o zróżnicowanej strukturze.
- Zabawy z wykorzystaniem materiału plastycznego
Sposób realizacji: Opiekun kładzie przed podopiecznym masę plastyczną oraz różnego rodzaju foremki, plastikowe, wałeczki. Zachęca do dotykania, ugniatania, rozciągania, lepienia, darcia, oklejania, formowania. Jeśli podopieczny wymaga wsparcia, opiekun pomaga dziecku lub wykonuje czynność rękoma podopiecznego. Zadanie stymuluje dotykowo, wzrokowo i rozwija sprawność manualną. Opiekun nazywa każdą aktywność podejmowaną przez podopiecznego lub podejmowaną wspólnie wzbogacając przy tym słownictwo lub rozwijając mowę bierną. Opiekun nazywa kolory mas plastycznych. Pokazuje podopiecznemu, w jaki sposób może uformować z danej masy kulkę, czy wałek. Zachęcając do współpracy, wspólnie bawią się masą plastyczną (dotykanie, ugniatanie, ściskanie, rozciąganie, lepienie, rozrywanie, darcie, oklejanie, formowanie). Opiekun zachęca podopiecznego do dialogu na temat wykonywanych czynności lub do wskazywania poszczególnych przedmiotów, jednocześnie rozwijając rozumienie mowy. W zabawach tych można wykorzystać różnego rodzaju masy (solne, papierowe...), gąbki, gazety, papiery, materiał przyrodniczy itp.
Można również modyfikować powyższą zabawę. Proponuję wykonanie z podopiecznym np. ciecz nienewtonowską, masę solną, mannolinę czy domową ciastolinę z galaretką. Poniżej znajdują się wymienione propozycje zabaw i sposób ich wykonania.
- Ciecz nienewtonowska
Potrzebne będą:
- 2 szklanki mąki ziemniaczanej
- 1 szklanka wody
Sposób wykonania:
Mieszamy składniki tak, by uzyskać wyjątkową masę. Masa ta jest w dotyk jak plastelina, możemy ją złapać w rękę. Jednak po dłuższej chwili zaczyna się rozpływać i przelewać przez ręce. Jest to świetny sposób na zabawę z dziećmi.
- MASA SOLNA
Potrzebne będą:
- 1 szklanka soli
- 1 szklanka mąki
- 0,5 szklanki wody
Sposób wykonania:
Mieszamy sól z mąką, stopniowo dodając do masy wodę. Masę solną ugniatamy do uzyskania gładkiej konsystencji, jest to doskonała okazja do ćwiczeń motoryki małej i rączek naszych pociech. Masę solną można rozwałkować i wycinać z niej różne kształty. Natomiast wysuszona w niezbyt wysokiej temperaturze piekarnika (ok. 100 stopni) idealnie nadaje się do malowania. Masę solną można urozmaicać dodając do niej brokat, barwniki czy olejki zapachowe.
- MANNOLINA
Potrzebne będą:
- kasza manna
- ciepła woda
- barwnik spożywczy, brokat dla urozmaicenia
Sposób wykonania:
Do miseczki wsypujemy dowolną ilość kaszy manny. Ciepłą wodę mieszamy z barwnikiem spożywczym, brokatem lub olejkiem zapachowym (wedle uznania). Stopniowo łączymy kaszę z wodą, aż do uzyskania konsystencji, i gotowe. :) Mannolina jest prostą i bardzo efektowną masą, idealnie nadaje się do zabaw.
- DOMOWA CIASTOLINA Z GALARETKĄ
Potrzebne będą:
- 1 szklanka mąk pszennej
- 0,5 szklanki soli
- 1 szklanka bardzo ciepłej wody
- galaretka owocowa
Sposób wykonania:
Mąkę mieszamy z wodą. Galaretkę rozpuszczamy w bardzo ciepłej wodzie. Stopniowo łączymy suche składniki z wodą i galaretką do uzyskania gładkiej konsystencji. Galaretka nadaje ciastolinie delikatny kolor, a także słodki, owocowy zapach. Co ciekawe, gotowa domowa ciastolina, przechowywana w lodówce może służyć nam do zabawy nawet przez dwa tygodnie. :)
Pozdrawiam, życząc dużo zdrowia i wytrwałości
Dzień 2
INTEGRACJA SENSORYCZNA – ZAJĘCIA REWALIDACYJNE
Zabawy i ćwiczenia rozwijające wrażliwość, uwagę i pamięć słuchową
- Rozpoznawanie dźwięków dochodzących z otoczenia – dziecko z zamkniętymi oczami stara się wysłuchać dźwięki docierające do niego i wymienia je (np. odgłosy dochodzące z ulicy, sygnały różnych pojazdów, dźwięk windy, dźwięki różnych urządzeń gospodarstwa domowego, szum wody w rurach, zamykanie drzwi, włączanie światła, itp.);/ ćwiczenie można połączyć z leżeniem na hamaku, huśtawce będącej w ruchu;
- Rozpoznawanie dźwięków charakterystycznych dla różnych przedmiotów (papieru, szkła, metalu, drewna), postukiwanie nimi na oczach dziecka i za zasłonką;.
- Rozpoznawanie różnych rzeczy w zamkniętym pudełku przez potrząsanie (np. groch, kamyki, piasek itp.);
- Rozpoznawanie głosu i źródła dźwięku poprzez wskazanie miejsca, kierunku: "gdzie jest ukryty przedmiot, który słyszysz?"; odległości: "czy dźwięki, które słyszysz są daleko czy blisko?";
- Wysłuchiwanie i różnicowanie dźwięków ze względu na jego natężenie:
- dźwięki ciche,
- dźwięki głośne,
- naprzemienne, raz cicho, raz głośno.
- Wysłuchiwanie i różnicowanie powtarzających się dźwięków tworzących proste układy rytmiczne:
- wyklaskiwanie słyszanego, prostego rytmu,
- tupanie, wystukiwanie prostego rytmu.
- Wysłuchiwanie i zapamiętywanie kolejności:
- wysłuchiwanych brzmień instrumentów,
- różnych dźwięków,
- poleceń słownych (np. zrób : podskok - przysiad - klaśnij; dotknij: szafy – biurka – podłogi),
- wyrazów,
- cyfr
- Rysowanie kresek zgodnie z długością usłyszanego dźwięku. /ułożenie kartek dopasowane do możliwości funkcjonalnych dziecka;
- Zachęcanie dziecka do słuchania czytanych bajek – próbowanie zmiany treści bajki, poprzez wplatanie niedorzeczności (sprawdzanie, czy dziecko potrafi je wychwycić);
Dzień 3
Moje ciało
Zadanie 1
Powitanie z własnym ciałem. Przeczytaj opowiadanie.
 |
Zadanie 2
Złap dziecko za ręce. Poproś by zamknęło oczy. Twoim zadaniem jest przeprowadzić dziecko przez pokój, trzymając je za obie ręce. Na dywanie rozłóż przeszkody, np. miśki. Zadaniem rodzica jest przeprowadzenie „ślepca” w taki sposób, by nie natrafił na żadną przeszkodę.
Zadanie 3
Stań do dziecka plecami i złapcie się za ręce. Waszym zadaniem jest usiąść bez rozłączenia rąk, a następnie wstać. Jeśli zadanie sprawia dziecku trudność, możecie stanąć twarzami do siebie. Zabawę powtarzamy kilkukrotnie.
Zadanie 4
Dziecko klęka na kolanach i podpiera się rękoma. Zadaniem rodzica jest „przewrócenie skały”. Następnie zamieniacie się rolami.
Zadanie 5
Dziecko kładzie się na dywanie i zwija się w kłębek. Zadaniem rodzica jest „rozpakowanie prezentu”, czyli rozprostowanie wszystkich kończyn dziecka w taki sposób by leżało na wznak.
Zadanie 6
Spójrz na chłopca. Brakuje mu pewnych części ciała. Dorysuj je, a następnie pokoloruj obrazek. Nazwij wszystkie części ciała chłopca. Stań przed lusterkiem i pokaż palcem swoje części ciała.
 |
Opracowano na podstawie: A. Waleriańczyk, Asertywność u dzieci – jak stawiać własne granice, Forum Media Polska Sp. z o.o., Poznań 2020 r.
Dzień 4
 |
Dzień 5
WZMACNIANIE MIĘŚNI POSTURALNYCH GRZBIETU
- Siad skrzyżny krążenia wyprostowanych lub ugiętych w stawach łokciowych ramion w tył, jak najdalsze odwodzenie ramion w tył i ciąganie łopatek.
- Leżenie przodem, ramiona w bok. Naprzemienny wymach wyprostowanej ręki w górę na zewnątrz, w bok i w tył w dół po skosie.
- Siad klęczny na kocyku. Przesuwanie się na kocyku odepchnięciem rąk i wytrzymanie w pozycji średniej lub niskiej Klappa.
- W marszu na palcach unoszenie laski przodem w górę na plecy na wysokość łopatek wdech, i z powrotem wydech.
- Laska trzymana na głowie, palce idą gąsienicą lub we wspięciu.
- W klęku podpartym dłonie przyciskają końce laski wdech nosem, przejście do ukłonu japońskiego powolny wydech ustami.
- W leżeniu tyłem na zrolowanym kocu pod szczytem kifozy (uwypuklenia), ręce proste z laską za głową wznos nóg i naśladowanie wahadła ściennego zegara ( wahadłowe ruchy nóg ). Aby nie hamować oddechu ćwiczący może naśladować chodzący zegar tik tak.
- W klęku podpartym naprzemianstronne wymachy nogi w tył (palce obciągnięte) i ręki w przód.
- W leżeniu przodem laska pod czołem trzymana za końce unoszenie głowy i tułowia do skłonu w tył i powrót do leżenia, stopy złączone i lekko uniesione z obciągniętymi palcami. Przy skłonie w tył wdech, powrót do leżenia wydech.
- W siadzie rozkrocznym stopy trzymane przez rodzica, ręce z laską w górze skręty tułowia w lewo i w prawo. Po kilku skrętach wzniesienie laski w górę wdech, skłon w przód wydech.
- W leżeniu przodem na stole, pod miednicą koc, ręce trzymają krawędź stołu z przodu (rodzic pomaga) unoszenie nóg do poziomu z piłką lub złożonym kocem między stopami.
- W leżeniu tyłem, piłka ułożona między łopatkami, unoszenie bioder w górę i utrzymanie równowagi.
- W siadzie na krześle ( postawa wyprostowana ) toczenie piłki podeszwami stóp po podłodze od jednej stopy do drugiej.
- Leżenie przodem z piłką w górze wykonać obrót i wstać bez dotknięcia rękami i piłką podłogi. Obroty muszą być wykonywane przez prawe i lewe ramię.
- W rozkroku opad tułowia w przód ze wsparciem rąk na biodrach rodzica i uwypuklenie klatki piersiowej przez pogłębienie opadu.
- Siad skrzyżny ręce na kolanach dłonie rodzica na głowie dziecka mocowanie głowy z dłonią rodzica. Nie zapominamy o oddychaniu.
- Poprawa postawy przed lustrem i z pomocą rodzica, wykonanie kilku kroków w postawie skorygowanej.
- Siad na niskim taborecie, ramiona uniesione w górę na zewnątrz, rodzic przytrzymuje dziecko nad stawem łokciowym stojąc z tyłu, jego kolano między łopatkami dziecka, uciskanie kolanem z jednoczesnym odchyleniem ramion w tył.